पुढे माध्यमिक शाळेत असताना शाळेतील ग्रंथपालांनी माहितीपर पुस्तकांची गोडी लावली त्यामुळे माझे ज्ञान समृद्ध होण्यास मदत झाली
मी लहानपणी नाशिक येथील सार्वजनिक वाचानालयाचा बालविभागाचा सक्रिय सभासद होतो.त्यामुळे देखील माझे वाचन बरेच समृध्द झाले मला अनेक व्यक्ती लहानपणी माझी आवड लक्षात घेवून गोष्टींची पुस्तके भेट स्वरूपात देत असे.त्यातून माझी वाचनाची आवड घट्ट होत गेली आता देखील लहान मुलांना भेट देताना आवर्जून पूस्तकेच भेट दिली तर त्यांना वाचनाची गोडी लागू शकते.काही जण आताच्या मुलांच्या भावविश्वाशी जोडले जाईल असे लेखन होत नाही,असे म्हणतील त्यांना माझे सांगणे आहे की,भलेही सध्याच्या 
मुलांशी जवळीक साधणारे लेखन कमी असेल मात्र हे लिखाण पुर्णतः थांबलेले नाही .शोधा म्हणजे सापडेल ,या वाक्यप्रचाराच्या अनुषंगाने शोधल्यास आजच्या मुलांच्या भावविश्वाशी एकरुप होणारे लेखन नक्कीच सापडेल
मी जे बाल साहित्य वाचले, त्यात निखळ मनोरंजन अधिक असे.बाल मनावर संस्कार करायचे आहेत, हा विचार मनात धरून मुलांना कंटाळवाणे वाटेल,असे साहित्य मी तरी फार वाचलेले नाही. काही दिवसांपूर्वी व्हाटसपवर मुलांना देण्यासाठी संस्कारक्षम बालसाहित्य नाही, म्हणून ओरड करणारी एक पोस्ट बघीतली होती त्या पार्श्वभूमीवर मुद्दामुन संस्कारक्षम बालसाहित्य हा विचार मी लहानपणी बघितला नाही.काही महिन्यांपूर्वी नाशिकमधील एका ख्यातनाम बाल साहित्याची निर्मिती करणाऱ्या एका ज्येष्ठ साहित्यकारासी या संदर्भात बोलणे झाले असता संस्कार करण्याची प्रथा बालसाहित्यात आणण्याचा कृतीला त्यांनी विरोध केला होता त्यांच्यामते संस्कार आणि बालसाहित्य पुर्णतः वेगवेगळ्या गोष्टी आहेत त्यांची एकमेकांत 
सरमिसळ केल्यामुळे दोन्ही गोष्टिंचा विचका होतो त्यामुळे संस्कार होत नाहीत आणि मुलांना वाचनाची गोडी देखील लागत नाही.माझ्या सुदैवाने मी लहानपणी जे साहित्य वाचले त्यात ही गल्लत माझ्यासाठी तरी झाली नाही,आणि मला वाचनाची गोडी लागली.चांदोबा या मासिकात संस्कार करणाऱ्या काही कथा असतं मात्र त्यातून अत्यंत सुक्ष्म संस्कार होत असे तर मनोरंजन मोठ्या प्रमाणात होत असे त्यामुळे त्यांना मनोरंजन करणारे लेखन म्हणूनच बघावे लागेल.चंपकमधून संस्कार नाहीच्याच पातळीवर होत असे. मनोरंजन मात्र मोठ्या पातळीवर होत असे.आणि याच मनोरंजनामुळे मला वाचनाची गोडी लागली याच गोडीतून मी पुढे राहता झालो.ज्याचे दृश्यस्वरुप आपल्या पुढे दिसतच आहे
सरमिसळ केल्यामुळे दोन्ही गोष्टिंचा विचका होतो त्यामुळे संस्कार होत नाहीत आणि मुलांना वाचनाची गोडी देखील लागत नाही.माझ्या सुदैवाने मी लहानपणी जे साहित्य वाचले त्यात ही गल्लत माझ्यासाठी तरी झाली नाही,आणि मला वाचनाची गोडी लागली.चांदोबा या मासिकात संस्कार करणाऱ्या काही कथा असतं मात्र त्यातून अत्यंत सुक्ष्म संस्कार होत असे तर मनोरंजन मोठ्या प्रमाणात होत असे त्यामुळे त्यांना मनोरंजन करणारे लेखन म्हणूनच बघावे लागेल.चंपकमधून संस्कार नाहीच्याच पातळीवर होत असे. मनोरंजन मात्र मोठ्या पातळीवर होत असे.आणि याच मनोरंजनामुळे मला वाचनाची गोडी लागली याच गोडीतून मी पुढे राहता झालो.ज्याचे दृश्यस्वरुप आपल्या पुढे दिसतच आहे
दुसऱ्या भागाची लिंक
पहिल्या भागाची लिंक
